Overal en nergens
Ik was bijna overalIk was op zoveel plaatsenVrijwillig en onwilligVerveeld en enthousiast Ik ben overal geweest jaVaak tegen mijn zinOf omdat ik gewoon niet wistWaar ik anders heen kon gaan Omdat ik voor mijn gevoelEigenlijk geen keuze hadMaar zeker ook omdatIk er...
Het psychotherapeutisch centrum
Ik verbleef ooit een half jaar In een psychotherapeutisch centrum Dat in een dorpje stond Ergens in Noord-Brabant Ik zat er in een groep We woonden in een grote villa Op een rustiek terrein met veel groen Grindpaden en hoge bomen Vroeger noemde men dit Een gekkenhuis...
PTSS in tijden van corona
Zo’n tien maanden geleden beschreef ik in mijn vorige blog hoe ik de dagen en de traumabehandeling probeer door te komen tijdens de coronacrisis. Ondertussen zitten we, met een derde coronagolf in zicht, in een tweede strengere lockdown. Ik houd me aan de maatregelen,...
Programmeren met een frambozentaart
Je zit naast mij, het team van Rijndam om ons heen. 9 weken revalideren, heel intensief maar stapje voor stapje maak je vooruitgang. Je wiebelt wat, je pulkt aan je vingers, ik zie dat je niet echt op je gemak bent. De fysio gooit je een bal toe. “Je moet iets te doen...
Een mentor
Een mentor, gewoon die man die je kan mailen als er iets. Jouw mentor,…
De Berg
Ik voel mij niet gehoord, ik sta op een berg en er is niemand in de buurt.
Moed
Buiten lijkt de lucht een haast dieppaarse kleur te hebben gekregen, een zware kleur, die alvast voorspelt dat het straks flink zal gaan regenen.
Autisme en onderwijs op afstand in de coronatijd
Van een gestructureerd leven, 2 dagen Rijndam en 3 dagen school, naar een…
Complexe PTSS en therapie tijdens de coronacrisis
Al een paar weken zijn er geen face-to-face afspraken op de locatie vanwege het coronavirus. We kunnen beeldbellen, maar daardoor voelt de plek waar ik al een tijd goede hulp krijg en ik me veilig voel eigenlijk verder weg dan ooit. Gelukkig is het mogelijk op...
Een schrijfsel over corona en contact
Het is dinsdag vandaag, sociale-isolatie-dag nummer vier. Normaal zou ik nu in de les zitten, naast mijn liefste klasgenoten. Nu loop ik door het bos en weet ik niet eens meer zeker of het ochtend, middag of avond is. Ik schrijf, en bij iedere zin waar ik een punt...